fbpx

Het idee ontstond ruim een jaar geleden en nu is het eindelijk zover: Amsterdam Sinfonietta en de Nederlandse blokfluitiste Lucie Horsch maken samen een hallucinerende muzikale reis van barok tot hedendaags en van Italië via Engeland naar Hongarije. Met een knipoog naar de Beatles-hit brengt Lucie ons in hogere sferen in het programma ‘Lucie in the Sky with Diamonds’ met de mooiste juweeltjes uit de volksmuziek. Ze kan bijna niet wachten tot de laatste arrangementen af zijn en de repetities kunnen beginnen.

Lucie Horsch heeft al één keer eerder opgetreden met Amsterdam Sinfonietta, maar nu gaat ze voor het eerst met het orkest op tournee. Ze ziet er enorm naar uit, al zit het programma vol uitdagingen. 

“Wat ik leuk vind aan de musici van Sinfonietta is dat ze zich thuis voelen in veelzijdig repertoire, waarbij ze oude muziek combineren met hedendaagse muziek. Dat is precies wat je als blokfluitist ook steeds doet. Meestal bedenk ik een thema om al die verschillende stukken met elkaar in verband te brengen en dat hebben we voor dit programma ook gedaan: het uitgangspunt is volksmuziek en we maken een reis van Italië via Engeland naar de Balkan en we eindigen uiteindelijk met Telemann in een nieuw jasje. Dat we zoveel nieuwe stukken spelen vind ik best spannend. Nog niet alle arrangementen zijn af, terwijl de eerste repetitie al over drie weken is. Ik ben een controlfreak en bereid me graag lang van tevoren goed voor. Maar in een programma met veel hedendaagse muziek en nieuwe arrangementen zijn er vaak elementen die op het laatste moment nog wijzigen, dus dan moet ik juist flexibel zijn.”

“Dat we zoveel nieuwe stukken spelen vind ik best spannend.”

“De grootste uitdaging voor mij, en ik denk ook voor Sinfonietta, is het nieuwe stuk van Rick van Veldhuizen. Zijn compositie zit vol met verrassingen, maar gelukkig heb ik de kans gekregen om intensief met hem te overleggen. Dat ik ook ga zingen was juist geen verrassing, hij heeft gevraagd of ik dat zag zitten. Toen Rick me vertelde dat hij nog niet eerder voor blokfluit had geschreven was ik verbaasd, want het was duidelijk dat hij de mogelijkheden van dit instrument goed kende. Hij wist bijvoorbeeld dat de tenorblokfluit vol boventonen zit en daarom heeft hij speciaal voor deze fluit gekozen, wat ik een hele goede keus vind. In alle partijen van het stuk heeft hij voor elke noot afzonderlijk een heel specifieke intonatie voorgeschreven, dat lijkt me voor de strijkers ook best lastig! Ik heb voor al die intonaties allemaal verschillende grepen bedacht die ik inmiddels uit mijn hoofd heb geleerd en zo kan ik mijn instrument tot het uiterste benutten.”

Artistieke keuzes

“Het is een bijzonder stuk geworden, een mix van akoestische muziek en elektronische muziek die gebaseerd is op Bartóks veldopnames van originele Hongaarse volksmelodieën. Bij die veldopnames was het gebruikelijk dat de zanger of zangeres zich na het zingen van de melodie even voorstelde en de plaats en de datum van de opname noemde, voordat de volgende opname werd gemaakt. Precies deze structuur heeft Rick overgenomen. Er zit trouwens ook een lastige passage in deze compositie die ik eerst niet goed begreep, maar die ik na overleg met Rick juist als een leuke uitdaging zie. In een razendsnel tempo moet ik op elke noot een multiphonic spelen, dat betekent dat je meerdere tonen tegelijkertijd laat klinken en dat gaat in de praktijk niet zo snel. Toen ik Rick daarmee confronteerde, stelde hij voor om sommige multiphonics te zingen, dan spreekt het sneller aan. Maar de beste tip die hij me gaf heeft te maken met het karakter van deze passage: je moet hier uitzinnigheid uitstralen, het slaat bijna over de kop, het is heel uitbundig. Met deze uitleg kom ik verder en heb ik het vertrouwen gekregen om zelf artistieke keuzes te maken!”

Vrijheid en avontuur

Lucie Horsch neemt voor dit avontuurlijke programma veel verschillende blokfluiten mee. Van de Renaissance-sopraan voor Dowland en van Eyck tot de sopraan- en de altblokfluit voor Movio en de sopranino voor enkele variaties van Sellenger’s Round. “Het nieuwe stuk van Freya Waley-Cohen is voor sopraanblokfluit. Het heeft iets heel frivools, het is humoristisch en het swingt, maar het zal denk ik best tricky zijn om de complexe ritmes onder elkaar te zetten samen met de strijkers. De oorspronkelijke volksmelodie nodigt onmiddellijk uit tot dansen en dat is precies wat Freya ook nastreeft. Vivaldi speel ik ook op sopraanblokfluit en niet op een sopranino zoals je meestal hoort. Van Vivaldi mocht het allebei, maar ik vind de sopraanblokfluit een betere optie, omdat je dan meer sonoriteit hebt en meer dynamische verschillen kan maken in het lyrische Largo. Bartók speel ik normaal op altblokfluit, maar nu weet ik nog niet zeker wat ik doe. Ik wil het graag wat volkser laten klinken, bijvoorbeeld door een tandenstoker in mijn fluit te steken die de klank vervormt. Ik denk dat ik het programma afsluit op sopranino, dat past goed bij de virtuoze volksmelodieën uit de Uhrovska collectie die we combineren met Telemann. Ik verheug me nu al op het repetitieproces. Want hoe beter ik de muziek leer kennen, hoe meer vrijheid ik durf te nemen om steeds weer nieuwe versieringen te spelen!”

Noortje Zanen

Bekijk ook

  • Bachs klaviermuziek in het paleis van de rede

    Amsterdam Sinfonietta speelt in april vier klavierconcerten van Bach en een symfonie van zijn zoon Carl Philipp Emanuel. Aanleiding voor ons om in het leven van de familie Bach te duiken, met behulp van een geromantiseerd filmportret en een fascinerende ideeënroman.

    • Strijkersmuziek en film

Ontvang de nieuwsbrief

Blijf altijd op de hoogte van het laatste nieuws.