Amsterdam Sinfonietta en ISH Dance Collective verkennen de oneindige cyclus van teloorgang en wedergeboorte.
Honderd jaar geleden schreef T.S. Eliot zijn legendarische gedicht The Waste Land. In dit gedicht toont Eliot een wereld die aan duigen ligt, getekend door dwang, indoctrinatie en gezag. Waar kun je dan nog heen, is er hoop? Achmed Shamlou, een van de grootste Iraanse dichters uit de 20e eeuw, schetst decennia later vanuit een heel andere cultuur en geschiedenis eenzelfde beeld. Muziek van de Iraniër Farokhzad Layegh verbindt de beide dichters, aangevuld met werk van Igor Stravinsky, Rik Ronner, Fazil Say en Valentyn Silvestrov. De dans breekt bijna letterlijk de ruimte uit, explosief bij de grond en klimmend tegen muren. In deze voorstelling over de oneindige cyclus van teloorgang en wedergeboorte dagen de musici en de dansers elkaar uit om met verschillende muziekstijlen en dansvormen de eigen grenzen te verleggen.