Kun je in een zin vertellen waar het programma Spiegel im Spiegel over gaat?
Candida: Het programma wordt omlijst door Arvo Pärts Spiegel im Spiegel en is opgebouwd als een structuur die veel elementen bevat die overeenkomen met Pärts compositiestijl ‘Tintinnabuli’. Voor Pärt is dat “een gebied waar ik soms in afdwaal als ik op zoek ben naar antwoorden. Op moeilijke momenten heb ik het gevoel dat niets daarbuiten enige betekenis heeft. Wat is het, dit ene ding, en hoe vind ik mijn weg er naartoe? Sporen van dit perfecte ding verschijnen in vele gedaanten – en alles wat onbelangrijk is, valt weg.”
Tido: Voor mij is Spiegel im Spiegel een reis naar de kern van de Baltische ziel, waarin weergaloze vergezichten zich vermengen met soms confronterende ontmoetingen met je eigen ik.
Wat is de grootste uitdaging in dit programma en waar zie je het meest naar vooruit in dit programma?
Tido: Het werkproces van het Nederlands Kamerkoor in de programma’s met Amsterdam Sinfonietta is anders dan gebruikelijk voor het koor. Wij werken doorgaans met een dirigent, maar in de programma’s met Amsterdam Sinfonietta is de rol van de dirigent veel minimaler, en gaat het om daadwerkelijke afstemming tussen de twee ensembles. We zijn met een hele grote groep bezig om toch kamermuziek te maken.
Candida: Daarbij komt dat elk stuk om zijn eigen specifieke reden onderdeel is van de reis in dit programma; het ene stuk creëert een band met het andere en daarom verandert het emotionele perspectief tijdens het proces. Ik kijk er vooral naar uit om dit zelf te ervaren tijdens de voorstelling om erachter te komen hoe dit ons als uitvoerders zal beïnvloeden en hoe het publiek hierin mee zal gaan.
Wat is de connectie tussen de verschillende werken in het programma en hoe verbind je ze?
Candida: Er zijn invalshoeken om werken te combineren. Je zou kunnen zeggen dat dit programma zich richt op componisten van Baltische nationaliteiten, maar hoe komt het dan dat Vaughan Williams hier tussenin staat? Voor mij gaat het veel meer om componisten die een bepaalde taal hebben die ons verbindt met onze wortels als mens. In dit geval voelt het programma rauw, tijdloos, een verkenning van lichaam en geest.
Tido: De verbinding ligt in de herkomst, maar zoals bij bijna alle programma’s met Amsterdam Sinfonietta, scheppen we er enorm veel plezier in om ze van beweging te voorzien die ervoor zorgt dat het ene stuk organisch overgaat in het andere. Je hebt dus bijna het gevoel deelgenoot te zijn van een ritueel, een belevenis, veel meer dan alleen een concert. Ook belichting speelt daarin een belangrijke rol.
Dit is niet de eerste keer dat het Nederlands Kamerkoor en Amsterdam Sinfonietta samenwerken. Hoe was de ervaring tot nu toe en waar kijk je het meest naar uit?
Tido: Het mooiste van de samenwerking met Amsterdam Sinfonietta is de ontmoeting tussen ons publiek. De fans van Amsterdam Sinfonietta komen niet snel naar onze concerten, maar waarderen ons als ensemble wel enorm. Dat geldt op eenzelfde wijze voor de fans van het Kamerkoor richting Amsterdam Sinfonietta. Daardoor zitten de zalen bij de concerten die wij samendoen altijd helemaal vol. Omdat er enorm veel nieuwsgierigheid is naar elkaar, en naar de samenwerking. Dat streven we ook op het podium na.
Candida: Werken met een koor is voor ons een geschenk, zingen is misschien wel de meest natuurlijke vorm van muzikale expressie. Elkaar steeds beter leren kennen brengt ons alleen maar verder in vertrouwen en vrijheid om te presteren.
Waarom zou een bezoeker naar het concert moeten komen?
Candida: Ik hoop om alle redenen die ik eerder al noemde.
Tido: En omdat je twee van de beste ensembles ter wereld samen hoort musiceren. We vergeten als Nederlanders soms wel eens hoe ongelofelijk gezegend we zijn met zoveel topensembles in dit land, en zoveel fantastisch cultuuraanbod. Besef dat je bij dit concert de absolute wereldtop hoort, en laat je meenemen op de golven van schitterende muziek.