In Lonely Angel beleef je een intrigerende mix van barokke en moderne muziek rond de thema’s worsteling, verlossing en troost. Rick Stotijn soleert op contrabas in Mazzoli’s Dark With Excessive Bright. Cantus in memoriam Benjamin Britten van Arvo Pärt en Vasks Lonely Angel bieden troost en heling.
In Vasks Lonely Angel zweeft een engel boven de wereld die bedroefd de toestand van de verwoeste aarde aanschouwt. Een bijna onmerkbare, liefdevolle aanraking van zijn vleugels brengt troost en heling. De solo-viool fungeert als bovenmenselijke stem van de engel die onvermoeibaar over de wereld waakt. Mazzoli benut de donkere en ontroerende klank van de contrabas in Dark with Excessive Bright, een frase uit Miltons epische gedicht Paradise Lost, dat thema’s als goed en kwaad, vergeving en verlossing onderzoekt. Door het programma heen loopt Honeggers Tweede symfonie als een naderende redding. Geschreven tijdens de Tweede Wereldoorlog en ondanks het donkere karakter van het werk, eindigt de symfonie optimistisch en jubelend in een ontroerende climax, als symbool voor hoop en bevrijding. Ook het meditatieve Cantus in memoriam van Arvo Pärt is troostrijk en helend.
Cellist Tim Posner en contrabassist Rick Stotijn soleren in Vivaldi’s Concert voor cello en contrabas, RV 531 (arr. M. van Prooijen)